درمان زودانزالی؛ کوتاه نیا، بجنگ!

درمان زودانزالی یکی از مسائل مهم برای افراد مبتلا به این مشکل به شمار می رود. با توجه به بار روانی این بیمایر، مبتلایاین به زودانزالی از گذشته تاکنون به دنبال رفع این مشکل و تجربه لذا از رابطه جنسی خود هستند. امروز روش های مختلفی برای درمان این عارضه در سراسر دنیا وجود دارد. در این مقاله قصد داریم رویکردهای مختلف درمان انزال زودرس، از جمله تکنیک های رفتاری، روان درمانی، داروها و جراحی را به شما معرفی کنیم.

آیا می توان زودانزالی را درمان کرد؟

اگر بخواهیم به صورت خلاصه پاسخی صریح به این سوال دهیم، بله، انزال زودرس در بسیاری از موارد به طور موثر قابل درمان است. گزینه های درمانی برای این وضعیت ممکن است بسته به علل زمینه ای و شرایط فردی متفاوت باشد.

مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا یک متخصص طب جنسی مشورت کنید تا مناسب ترین رویکرد درمانی را برای شرایط خاص خود تعیین کنید. آنها می توانند تشخیص مناسبی ارائه دهند، راهنمایی ارائه دهند و به تنظیم یک برنامه درمانی برای رفع نگرانی های شما و بهبود سلامت جنسی کمک کنند.

چرا باید زود انزالی را درمان کرد؟

انزال زودرس می تواند تأثیر قابل توجهی بر رفاه و کیفیت زندگی افراد و شرکای آنها داشته باشد. در اینجا چند دلیل وجود دارد که چرا باید جهت درمان زودانزالی اقدام کرد.

• رضایت جنسی
• از بین بردن احساس ناامیدی، خجالت، اضطراب و اعتماد به نفس پایین

توجه به این نکته مهم است که تصمیم برای درمان زود انزالی یک تصمیم شخصی است و سطح ناراحتی فرد یا زوج ممکن است متفاوت باشد. اگر انزال زودرس باعث مشکلات عاطفی یا رابطه ای قابل توجهی می شود، توصیه می شود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا یک متخصص طب جنسی مشورت کنید تا در مورد گزینه های درمانی موجود صحبت کنید و رویکردی را پیدا کنید که به بهترین وجه با نیازها و اهداف فرد مطابقت دارد.

تشخیص زود انزالی در آقایان چگونه است؟

انزال زودرس معمولاً بر اساس ترکیبی از علائم گزارش شده توسط فرد و ارزیابی پزشکی تشخیص داده می شود. در اینجا یک مرور کلی از روند تشخیصی انزال زودرس آورده شده است:

سابقه پزشکی: متخصص مراقبت های بهداشتی با گرفتن یک تاریخچه پزشکی دقیق، از جمله سوالاتی در مورد سلامت جنسی، عملکرد جنسی، و سایر شرایط پزشکی مرتبط یا داروها شروع می کند.

ارزیابی علائم: متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد علائم خاص انزال زودرس، مانند سرعت انزال در حین فعالیت جنسی و اینکه آیا باعث ناراحتی یا نارضایتی فرد یا شریک زندگی آنها می شود، سؤال خواهد کرد.

سابقه جنسی: ممکن است برای به دست آوردن درک جامعی از مشکل، سؤالاتی در مورد سابقه جنسی فرد، از جمله مدت زمان موضوع، دفعات وقوع، و هرگونه محرک یا الگوی بالقوه مطرح شود.

معاینه فیزیکی: در بیشتر موارد برای تشخیص زود انزالی معاینه فیزیکی لازم نیست. با این حال، در صورت وجود علائم مرتبط دیگر یا اگر متخصص مراقبت های بهداشتی بخواهد هر گونه علت فیزیکی زمینه ای را رد کند، ممکن است انجام شود.

ارزیابی روان‌شناختی: متخصص مراقبت‌های بهداشتی ممکن است عوامل روان‌شناختی را که می‌تواند به انزال زودرس کمک کند، مانند اضطراب عملکرد، مسائل مربوط به رابطه یا استرس، ارزیابی کند. این ارزیابی ممکن است شامل سوالاتی در مورد سلامت روان، بهزیستی عاطفی و کیفیت کلی زندگی باشد.

معیارهای تشخیصی: انزال زودرس را می توان بر اساس معیارهای تشخیصی تعیین شده تشخیص داد. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) شامل معیارهایی برای تشخیص انزال زودرس است، مانند وقوع انزال در حدود یک دقیقه پس از دخول و وجود پریشانی یا مشکل بین فردی مرتبط با این بیماری.

زود انزالی به چه روش هایی درمان می شود؟

انزال زودرس را می توان با استفاده از روش های مختلف درمان کرد. گزینه های درمانی خاص توصیه شده به علل زمینه ای، شرایط فردی و ترجیحات فرد متقاضی درمان بستگی دارد. در اینجا چند روش رایج برای درمان زود انزالی وجود دارد:

تکنیک توقف – شروع: تحریک جنسی قبل از رسیدن به نقطه انزال متوقف می شود و باعث ارضا نشدن می شود. این فرآیند چندین بار در طول فعالیت جنسی تکرار می شود.

تکنیک فشار دادن: قاعده آلت تناسلی منقبض یا فشرده می شود تا به طور موقت ارضا شدن مرد به تاخیر افتاده و انزالرخ ندهد.

تکنیک “مکث و فشار”: این تکنیک ترکیبی از تکنیک های توقف-شروع و فشار است، که در آن فعالیت جنسی متوقف می شود و برای به تاخیر انداختن انزال به قاعده آلت تناسلی فشار وارد می شود.

داروها: در برخی موارد ممکن است داروهایی برای درمان زود انزالی تجویز شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): داروهای ضد افسردگی مانند سرترالین، فلوکستین یا پاروکستین ممکن است تجویز شوند، زیرا مشخص شده است که انزال را به تاخیر می اندازند. آنها معمولاً روزانه یا بر اساس نیاز مصرف می شوند.

بی حس کننده های موضعی: کرم ها، ژل ها یا اسپری های حاوی لیدوکائین یا پریلوکائین را می توان برای کاهش حساسیت و تاخیر در انزال روی آلت تناسلی استفاده کرد.

جراحی: در شرایطی که با روش های درمانی ساده مشکل انزال زودرس برطرف نشود، عمل جراحی صورت می گیرد. در این روش متخصص اورولوژی جراحی زودانزالی را انجام خواهد داد.

بهترین درمان زود انزالی چیست؟

درمان زودانزالی حاد بستگی به علت این اختلال و وضعیت هر فرد دارد و باید توسط یک پزشک متخصص مورد ارزیابی قرار گیرد. به‌طور کلی، درمان زودانزالی حاد ممکن است شامل مشاوره روانشناختی، تغییر در رفتارهای جنسی، و استفاده از داروهای مهارکننده انزال باشد. معمولا بهترین و مطمئن ترین روش درمان، عمل جراحی معرفی می شود. با این حال راهکار برای هر فرد بستگی به عوامل مختلفی مانند علت زودانزالی، تاریخچه پزشکی، و تاثیرات روی روابط شخصیتی است. توصیه می شود برای درمان انزال زودرس با مطمئن ترین روش به دکتر محمود پوربلاسی متخصص جراحی کلیه، مجاری ادراری و تناسلی (اورولوژی) مراجعه نمایید.

آیا با استفاده از کاندوم می توان زودانزالی را درمان کرد؟

استفاده از کاندوم می تواند یک روش مفید برای بهبود انزال زودرس باشد. کاندوم می تواند به کاهش حساسیت در طول رابطه جنسی کمک کند، که ممکن است به تاخیر در انزال و افزایش مدت زمان فعالیت جنسی کمک کند.

کاندوم هایی که به طور خاص برای رفع انزال زودرس طراحی شده اند، اغلب دارای سطح ضخیم یا بافتی هستند یا ممکن است حاوی موادی مانند بنزوکائین یا لیدوکائین باشند که بی حس کننده های موضعی خفیف هستند. این کاندوم ها با حساسیت زدایی موقت آلت تناسلی کار می کنند که می تواند به تاخیر در انزال کمک کند.

توجه به این نکته مهم است که تجربیات فردی ممکن است متفاوت باشد و همه افراد مبتلا به انزال زودرس کاندوم را راه حل موثری نمی دانند. علاوه بر این، انتخاب اندازه و نوع مناسب کاندوم برای راحتی و اثربخشی ضروری است.